Strade Bianche: een korte geschiedenis

Geen renners op Toscaanse wegen voor de Strade Bianche, het corona virus besliste anders. De kronkelende witte wegen zullen vandaag niet verstoord worden door het profpeloton.

Een instant klassieker was het, een die het helemaal zou gaan maken ondanks zijn korte geschiedenis. Alle ingrediënten waren immers aanwezig: heuvels en slechte ondergrond te midden van een pittoresk landschap, afgerond met een helse slotklim naar het centrum van Sienna. Een Parijs-Roubaix in het klein, werd het vergeleken, al is de finish in Sienna natuurlijk niet te vergelijken met de aankomst op de vélodrome André Pétrieux. Eeuwige roem kan echter ondertussen ook op de Piazza del Campo gevonden worden.

Een blik op het palmares volstaat om te begrijpen dat alleen de sterke mannen en vrouwen hier overleven. De wedstrijd wist zich ook een zeer strategische plaats op de kalender te bemachtigen. Op de zaterdag net voor Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico was nog een plekje vrij en een stoempkoers paste volledig in de voorbereiding van vooral de kasseiklassiekers in onze contreien. Niet dat de kandidaten voor Milaan-San Remo zich hier kwamen wegsteken.

Verhuist de wedstrijd naar later datum (is er eigenlijk nog plek op een overvolle wielerkalender) of komt er voorlopig geen veertiende editie? En ook, overleeft de Strade Bianche dit debacle? Financieel als organisatorisch moet dit toch een zware domper zijn.

Palmares

Vrouwen

Mannen