Zweedse time-out tussen sneeuwavontuur, Vlamingen Eline en Simon en het goede leven

“Staat er september op de steeds dunner wordende kalender, dan is het stilaan tijd om onze Vlaamse hectiek te ruilen voor een noordelijk sneeuwavontuur. Omdat onze kennis van de Zweedse taal niet verder reikt dan Ikea, tack en smörrebröd kregen we de eerste taallessen van onze Vlaamse gastheer Simon en gastvrouw Eline ingelepeld. Beiden baten aan de oevers van de Sangis-rivier sinds vijf jaar Långforsen, een magisch vakantieresort in Zweeds Lapland uit. Noteer: Långforsen, summum van betoverende rust, authenticiteit, avontuur en Vlaamse gastvrijheid.“

Mario De Wilde

Meteen bij aankomst van onze roadtrip ontdek ik dat Eline en Simon hun zaakjes hier in Lapland goed geregeld hebben. Verblijfsmogelijkheden te over want ik kan deze winter naast de suite kiezen uit één van de nieuwe, comfortabele lodges. In de zomer ervaar je het ultieme vrijheidsgevoel in een drijvende glamping tent of in één van de ruime lodges. Deze herfst komen de nieuwe slimme lodges erbij, w.o. twee unieke eyecatchers van huizen, privé voor groepen of families van zes tot tien personen en twee moderne cabins voor families of groepen tot vijf personen.

Eline en Simon: “Met Långforsen bieden we een totaalbeleving aan waarbij men in de winter kan genieten van een zorgeloos Lapland-reis met alles erop en eraan en in de zomer van zomerarrangementen (vanaf 2026) en verblijven met de mogelijkheid tot het actief ontdekken van de regio. De winter is uiteraard ons hoofdseizoen, waarbij we samengestelde pakketreizen aanbieden, volledig volpension en in een comfortabele unieke accommodatie.”

Zalm en eland op het bord

Een echte eye-catcher op het domein is zeker de ‘lappkåtan’ (een traditioneel kegelvormig gebouw dat verwijst naar de tipi waarmee de Sami vroeger rondtrokken). Als ik incheck staat er een -15 klein bolletje op de thermometer van mijnheer Celcius. Toch wil ik zo lang mogelijk van het friluftsliv (het buitenleven) genieten. Het begint al flink te schemeren wanneer ik de deur van het restaurant open. Binnen is het gezellig warm en ruik ik de geur van gerookte zalm en sappige elandtagliatelle uit de keuken. Op tafel worden culinaire plaatjes gepresenteerd, gemaakt met lokale ingrediënten. Net voor ik mijn lodge ga opzoeken, geniet ik nog van een traditionele aquavit. ’s Nachts droom ik dat Pippi Langkous er met mijn thermisch pak vandoor gegaan is.

Witte wildernis wacht

Ik ben al vroeg wakker en in het restaurant wacht me een ontbijt waarmee een gemiddelde ijsbeer zijn dag doorkomt. Verse broodjes, ruime keuze aan charcuterie, gekookte eitjes, smeerkaviaar en fruit: nee, in Långforsen start men de dag niet graag met een hongerig gevoel. In het centrum van het dorpje wordt alles opgeleukt met lichtjes, lantaarntjes en rookpluimen die uit de schoorstenen komen. Na een frisse ochtendwandeling brengt onze gids ons naar een lokale musher.

Daar wordt een roedel blauwogige huskies voorgespannen, de dekentjes liggen klaar, een mand met proviand: het begin van een epische tocht door de witte wildernis. De hele regio hier telt wellicht meer huskies dan inwoners. Wat volgt is een bloedstollende scheurpartij door de kerstbomenbossen en eindeloze witte vlakten zover mijn oog reikt. Later wordt me fijntjes uitgelegd dat het een bevroren meer van zo’n 20 meter diep is.

Visserslatijn bij -15 graden

Met een grote witte wolk van stuifsneeuw komt deze Rudolf uit Vlaanderen ’s middags in Långforsen weer aan. Een Zweed is geen Zweed als hij niet dagelijks mag gaan wakvissen. Dat wordt mijn volgende activiteit. Zelf zit ik als een volslagen neuroot met mijn hengeltje een uur lang vruchteloos te vissen. Iets in mij zegt dat vissen niet bijten bij -15 graden. Vissen doe je met een zonnetje op je bolletje.

De Zweedse wind blaast intussen los door mijn geleende wollen onderbroek, maar geen mens zal me uit deze witte habitat verwijderen. Ik kijk rond in het sacrale witte niets en hoor alleen maar zingen duizenden vogels die in deze midwinter hun hoogste lied onder een azuurblauwe hemel zingen. Als de vogels even zwijgen, hoor ik de bomen ademen. Het is stil in het bos, het is stil in Lapland. Het stilt steeds stiller. Anton Pieck zou met dit beeld wel raad weten.

Zweden annex zweten

Zaterdag: we maken met een sneeuwscooter een grand tour doorheen Winterwonderland. Ver weg van de bewoonde wereld voelt dit nog als ongerept en onbedorven aan. Een westers mens is dat soort puur- en zuiverheid helemaal niet meer gewend. Terug in het hotel heb ik honderden foto’s geschoten die zo in National Geographic een plaatsje verdienen.

Op mijn bucklist staat al jaren een hele tijd ‘zweten in een echte Zweedse sauna’. Zelfs het werkregime van de Kerstman is afgestemd op een dagelijks uurtje uitzweten. De rituelen zijn zoals ik ze gelezen had: uurtje van tevoren opstoken en zweten à gogo, met worstjes en bier of aquavit binnen handbereik. Ja, de Zweden koesteren hun tradities. Tegen 23 uur lig ik al opnieuw op één oor….

Aurora Borealis

Poollicht is waarschijnlijk het meest poëtische natuurverschijnsel dat een sterveling als ik ooit zal zien. De regio Långforsen telt twee puur natuurlijke topattracties: ’s zomers schijnt de middernachtszon, ’s winters flitst het poollicht. De toeristenbranche vaart er wel bij; uit de hele wereld komen hier dan poollichtpelgrims naartoe, met wijd opengesperde ogen en het hoofd in de nek. Rond halfzes word ik opgehaald en een halfuur later gedropt in het midden van nergens. Niets of niemand te bekennen, behalve een kudde rendieren en een puntvormige tent die de Lappen als knusse schoorsteen om een knappend kampvuur heen bouwen.

De goden zijn me genadig want na een tijdje danst Aurora Borealis aan de hemel als een fluorescerend groene wervelwind. Een wonderschoon en tegelijk angstaanjagend schouwspel met soms ineens bizarre steekvlammen die uitschieten. Ze zorgen voor een betoverend dansende choreografie waar geen lasershow tegenop kan. Ik knipper met mijn ogen en het is voorbij. Morgen sta ik weer ergens op een drukke verkeersader nerveus in een giga-file. Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn…

Lapweetjes

• Ligging: Långforsen bevindt zich op een uur rijden van de poolcirkel en niet ver van Rovaniemi in Finland, waar het officiële dorp van de kerstman is.
• Er zit weinig vocht in de lucht in de regio van Långforsen waardoor het minder koud aanvoelt.
• Met het vliegtuig vanuit Brussel Zaventem kan je naar Luleå Zweden vliegen of Rovaniemi. Finland (in de winter afgestemd op de transfer naar Långforsen).
• Vanaf mei wordt het niet meer donker in Lapland? Bij dit verschijnsel, ook wel Middernachtzon genoemd, staat de zon de hele dag en nacht boven de horizon. Het blijft dan 24 uur per dag licht.
• In Lapland wonen nog steeds zo’n ongeveer 60.000 Sami.
• Alle info op www.langforsen.se